We zorgen voor meer werk door te investeren in de banen van de toekomst. Ook moet het goedkoper worden voor werkgevers om mensen in dienst te nemen, zodat mensen meer zekerheid hebben.
- Al decennia stijgen lonen niet mee met de prijzen in ons land. Daardoor groeit de ongelijkheid.
- Werknemers hebben steeds minder zekerheden. Het komt zelfs voor dat mensen ontslagen worden, om vervolgens voor minder loon en een onzeker contract hetzelfde werk te blijven doen.
- Onze welvaart danken we aan betrokken werknemers. Het is belangrijk dat er weer eerlijke lonen komen, zodat welzijn en welvaart hand in hand gaan.
Sluit je aan en strijd mee voor sociale rechtvaardigheid. Voor een goed en eerlijk loon, waar je gewoon van rond kunt komen. Voor een land waar je balans vindt tussen werk en privé. Zonder onvrijwillige flexcontracten en financiële onzekerheid. Voor een land waarin iedereen ongeacht gender gelijk wordt betaald, en we elke vorm van discriminatie op de arbeidsmarkt bestrijden.
Nederland is een rijk land. We hebben onze welvaart te danken aan veel betrokken werknemers, innovatieve bedrijven en een lange traditie van sociale zekerheid. Maar ook bij ons staat er tegenover de rijkdom en welvaart, een groeiende groep mensen in armoede.
Hoewel er in sommige regio’s veel werkgelegenheid is met goedbetaalde banen, zijn er ook gebieden waar veel jongeren en ouderen werkloos zijn zonder uitzicht. Anderen hebben ondanks een baan toch financiële onzekerheid, of zijn de balans tussen tijd voor familie, vrienden en jezelf, en werk compleet kwijtgeraakt. Flexwerkers die van de ene tijdelijke baan naar de andere moeten hoppen, in de vaak valse hoop op een vaste aanstelling. Voor jou tien anderen. En de winnaars verschuilen zich achter vraag en aanbod. Al decennia groeien de lonen nauwelijks terwijl het leven steeds duurder wordt. Dat voelen mensen direct in hun portemonnee. Dat voelt oneerlijk. En dat is het ook.
Onze publieke sector kwam niet voor niets in 2019 in zijn geheel in actie. Van zorgverleners tot aan leerkrachten. Van politieagenten tot buschauffeurs: allemaal roepen ze om meer waardering en minder werkdruk. Want ondanks hun vitale beroepen, hun belangrijke maatschappelijke werk, moeten zij met een relatief laag inkomen rondkomen.