Het voorstel voor het recht op reparatie houdt in dat producenten verplicht worden om de mogelijkheid tot reparatie van een kapot product aan te bieden. Onafhankelijke reparateurs moeten daarnaast ook de mogelijkheid krijgen om reparaties uit te voeren, in plaats van uitsluitend bij de fabrikant. De Commissie stelt ook voor om reparatie voorrang te geven in het kader van de wettelijke garantie; dus liever repareren dan vervangen.
“Het is absurd dat een smartphone die wat mankementjes vertoont automatisch vervangen wordt”, stelt Van Sparrentak. Het Commissievoorstel kan wat haar betreft op dit gebied verbeterd worden: “Om de reparatiemarkt te stimuleren en het voor consumenten aantrekkelijker te maken om te kiezen voor een product met een langere levensduur, moet de wettelijke garantie worden uitgebreid tot de verwachte levensduur van een product.”
Met het voorstel om duurzaamheidsclaims te reguleren, wil de Commissie zorgen dat deze gebaseerd worden op wetenschappelijke methoden. GroenLinks is voorstander van dit uitgangspunt, maar is kritisch op hoe de Commissie hier nu invulling aan geeft. In plaats van zelf standaarden te zetten, zegt de Commissie eigenlijk alleen dat er ‘een standaard’ gezet moet zijn om een groene claim te doen. Bovendien worden hiermee juist meer regels opgelegd aan makers van ‘groene’ producten, terwijl producenten van vervuilende producten geen verplichting krijgen tot openheid over hun duurzaamheidsimpact.
